رزین پی وی سی چیست؟

پلی وینیل کلراید (PVC) پلیمری است که توسط مونومر وینیل کلراید (VCM) در پراکسید، ترکیب آزو و سایر آغازگرها یا طبق مکانیسم پلیمریزاسیون رادیکال آزاد تحت عمل نور و گرما، پلیمریزه می‌شود. هموپلیمر وینیل کلراید و کوپلیمر وینیل کلراید در مجموع به عنوان رزین وینیل کلراید شناخته می‌شوند.

پی‌وی‌سی زمانی بزرگترین پلاستیک عمومی جهان بود که کاربرد گسترده‌ای داشت. این ماده به طور گسترده در مصالح ساختمانی، محصولات صنعتی، مایحتاج روزانه، چرم کف، کاشی کف، چرم مصنوعی، لوله‌ها، سیم و کابل، فیلم بسته‌بندی، بطری‌ها، مواد فوم‌ساز، مواد آب‌بندی، الیاف و غیره استفاده می‌شود.

با توجه به دامنه کاربرد مختلف، PVC را می‌توان به موارد زیر تقسیم کرد: رزین PVC با کاربرد عمومی، رزین PVC با درجه پلیمریزاسیون بالا و رزین PVC با پیوند عرضی. رزین PVC با کاربرد عمومی از طریق پلیمریزاسیون مونومر وینیل کلرید تحت عمل آغازگر تشکیل می‌شود؛ رزین PVC با درجه پلیمریزاسیون بالا به رزینی اطلاق می‌شود که با افزودن عامل رشد زنجیره در سیستم پلیمریزاسیون مونومر وینیل کلرید پلیمریزه می‌شود؛ رزین PVC با پیوند عرضی، رزینی است که با افزودن عامل پیوند عرضی حاوی دی‌ان و پلی‌ان به سیستم پلیمریزاسیون مونومر وینیل کلرید پلیمریزه می‌شود.
طبق روش به دست آوردن مونومر وینیل کلرید، می‌توان آن را به روش کاربید کلسیم، روش اتیلن و روش مونومر وارداتی (EDC، VCM) تقسیم کرد (به طور سنتی، روش اتیلن و روش مونومر وارداتی به طور کلی به عنوان روش اتیلن شناخته می‌شوند).