پلی اتیلن معمولاً به یکی از چندین ترکیب اصلی طبقه بندی می شود که رایج ترین آنها شامل LDPE، LLDPE، HDPE و پلی پروپیلن با وزن مولکولی فوق العاده بالا است. انواع دیگر عبارتند از پلی اتیلن با چگالی متوسط (MDPE)، پلی اتیلن با وزن مولکولی بسیار کم (ULMWPE یا PE-WAX)، پلی اتیلن با وزن مولکولی بالا (HMWPE)، پلی اتیلن با چگالی بالا (HDXLPE)، پیوند متقاطع. پلی اتیلن (PEX یا XLPE)، پلی اتیلن با چگالی بسیار کم (VLDPE) و پلی اتیلن کلر (CPE).
پلی اتیلن کم چگالی (LDPE) یک ماده بسیار منعطف با خواص جریان منحصر به فرد است که آن را به ویژه برای کیسه های خرید و سایر کاربردهای فیلم پلاستیکی مناسب می کند. LDPE دارای انعطاف پذیری بالا اما استحکام کششی پایینی است که در دنیای واقعی با تمایل به کشش در هنگام کرنش مشهود است.
پلی اتیلن با چگالی کم خطی (LLDPE) بسیار شبیه به LDPE است، اما مزایای بیشتری را ارائه می دهد. به طور خاص، خواص LLDPE را می توان با تنظیم اجزای فرمول تغییر داد، و فرآیند کلی تولید LLDPE معمولاً انرژی کمتری نسبت به LDPE دارد.
پلی اتیلن با چگالی بالا (HDPE) یک پلاستیک مقاوم و نسبتاً سفت با ساختار کریستالی بسیار پلی اتیلن-hdpe-trashcan-1 است. اغلب در پلاستیک برای کارتن های شیر، مواد شوینده لباسشویی، سطل های زباله و تخته های برش استفاده می شود.
پلی اتیلن با وزن مولکولی فوق العاده بالا (UHMW) یک نسخه بسیار متراکم از پلی اتیلن است که وزن مولکولی آن معمولاً مرتبه ای بزرگتر از HDPE است. می توان آن را به نخ هایی با استحکام کششی چندین برابر بیشتر از فولاد چرخاند و اغلب در جلیقه های ضد گلوله و سایر تجهیزات با کارایی بالا گنجانده می شود.
زمان ارسال: آوریل 21-2023