شرکت‌های چینی چندین مرحله کلیدی را در فرآیند جهانی شدن تجربه کرده‌اند: از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۰، با پیوستن به سازمان تجارت جهانی، شرکت‌های چینی فصل جدیدی از بین‌المللی شدن را آغاز کردند؛ از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۸، شرکت‌های چینی از طریق ادغام و اکتساب، بین‌المللی شدن خود را تسریع کردند؛ از سال ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۱، شرکت‌های اینترنتی شروع به ساخت شبکه‌هایی در مقیاس جهانی خواهند کرد. از سال ۲۰۲۲ تا ۲۰۲۳، شرکت‌های کوچک و متوسط شروع به استفاده از اینترنت برای گسترش به بازارهای بین‌المللی خواهند کرد. تا سال ۲۰۲۴، جهانی شدن به یک روند برای شرکت‌های چینی تبدیل شده است. در این فرآیند، استراتژی بین‌المللی شدن شرکت‌های چینی از صادرات ساده محصول به یک طرح جامع شامل صادرات خدمات و ایجاد ظرفیت تولید در خارج از کشور تغییر کرده است.
استراتژی بین‌المللی‌سازی شرکت‌های چینی از تولید تک‌محصولی به یک طرح جهانی متنوع تغییر یافته است. از نظر انتخاب منطقه‌ای، آسیای جنوب شرقی به دلیل رشد اقتصادی سریع و ساختار جمعیتی جوان، توجه بسیاری از صنایع سنتی و شرکت‌های فرهنگی و سرگرمی را به خود جلب کرده است. خاورمیانه با سطح بالای توسعه و سیاست‌های ترجیحی خود، به مقصد مهمی برای صادرات فناوری و ظرفیت تولید چین تبدیل شده است. به دلیل بلوغ، بازار اروپا از طریق دو استراتژی اصلی، سرمایه‌گذاری زیادی را در صنعت انرژی جدید چین جذب کرده است. اگرچه بازار آفریقا هنوز در مراحل ابتدایی خود است، اما شتاب توسعه سریع آن نیز در حال جذب سرمایه‌گذاری در حوزه‌هایی مانند زیرساخت‌ها است.
بازده ضعیف از ادغام‌ها و اکتساب‌های فرامرزی: سود حاصل از تجارت خارجی شرکت اصلی به سختی به میانگین داخلی یا صنعت می‌رسد. کمبود استعداد: موقعیت مبهم، استخدام را دشوار می‌کند، مدیریت پرسنل محلی را چالش‌برانگیز می‌کند و تفاوت‌های فرهنگی، ارتباطات را دشوار می‌سازد. ریسک انطباق و قانونی: بررسی مالیات، انطباق با محیط زیست، حفاظت از حقوق کار و دسترسی به بازار. کمبود تجربه عملیات میدانی و مشکلات ادغام فرهنگی: ساخت کارخانه در خارج از کشور اغلب با افزایش هزینه و تأخیر مواجه می‌شود.
موقعیت‌یابی استراتژیک شفاف و استراتژی ورود: تعیین اولویت‌های بازار، تدوین استراتژی ورود علمی و نقشه راه. توانایی انطباق و پیشگیری و کنترل ریسک: اطمینان از انطباق محصول، عملیات و سرمایه، پیش‌بینی و مقابله با خطرات سیاسی، اقتصادی و سایر خطرات بالقوه. قدرت قوی محصول و برند: توسعه محصولاتی که متناسب با نیازهای محلی باشند، نوآوری و ایجاد یک تصویر برند متمایز و افزایش شناخت برند. توانایی مدیریت استعدادهای محلی و پشتیبانی سازمانی: بهینه‌سازی چیدمان استعدادها، تدوین استراتژی استعدادهای محلی و ایجاد یک سیستم مدیریت و کنترل کارآمد. ادغام و بسیج اکوسیستم محلی: ادغام در فرهنگ محلی، همکاری با شرکای زنجیره صنعتی، برای بومی‌سازی زنجیره تأمین.
اگرچه شرکت‌های پلاستیک چینی برای رفتن به دریا با چالش‌های زیادی روبرو هستند، اما تا زمانی که برای حرکت برنامه‌ریزی کرده و کاملاً آماده باشند، می‌توانند در بازار جهانی بر امواج سوار شوند. در مسیر دستیابی به پیروزی سریع کوتاه‌مدت و توسعه بلندمدت، با ذهنی باز و عملکردی چابک، و با تنظیم مداوم استراتژی، قادر خواهند بود به هدف رفتن به دریا و گسترش بازار بین‌المللی دست یابند.
زمان ارسال: ۱۳ دسامبر ۲۰۲۴